mtb

We wtorek interwał na podjeździe do Zoo. Od tego tygodnia zwiększona dawka – dziewięć podjazdów na siedząco, które tym razem, w dużej mierze dzięki sprzyjającym warunkom trwały po 3'30” każdy (zjazd zajmuje około 2'30”), sześć przejechanych na przełożeniu 42 – 18 trzy ostatnie na 42 – 16. Co ważne, po raz pierwszy w tym roku było to na wszystkich okrążeniach dynamiczne podjeżdżanie, choć z niezbyt wysoką kadencją. Do tego 15 kilometrów dojazdu, nieco więcej powrotu, czyli solidna rozgrzewka i rozjazd przed męczącym mięśnie treningiem. To ważne, ponieważ w ten sposób łatwiej uniknąć kontuzji a i regeneracja przebiega szybciej.

W sumie: 53 kilometry i 2h30' spędzone na rowerze.

We środę (czyli dzisiaj :-) ) jazda po szosie w lekkich pagórkach w tempie raczej umiarkowanym, tym bardziej, że bardzo silny wiatr mocno utrudniał jazdę. Nogi po dniu wczorajszym zmęczone, „reszta organizmu” ma się natomiast całkiem nieźle. Dodatkowo na drogach całe stada policjantów krzywo patrzących na cały świat w obawie, że ktoś może zrobić krzywdę premierowi, czy kto tam z rządzących pasibrzuchów wizytuje okolice Krakowa. W każdym razie kolejne 2h40' spędzone na rowerze i przybliżające do formy, która powinna pojawić się za około półtorej miesiąca. Nic szczególnego ani ekscytującego, ale takie dni też są potrzebne. Przynajmniej wiosna wokoło i można cieszyć oczy kiełkującym zbożem czy pierwszymi wiosennymi kwiatkami :-)

Powolutku, powolutku zaczyna być dobrze :-). W piątek jazda „regeneracyjno - wypoczynkowa – 35km ze średnią 25km/h – trzeba było zebrać siły przed weekendem, zwłaszcza, że piękna pogoda zachęciła do spróbowania swoich sił z szosowcami. Jak postanowiłem, tak zrobiłem. W sobotę uprzednio zdjąwszy błotniki wybrałem się na Cichy Kącik, gdzie od lat o 10 zbierają się krakowscy miłośnicy wąskich opon. Padło hasło „Olkusz”, trudno pomyślałem – nie lubię jeździć w dużym ruchu samochodowym, ale jak już przyjechałem, to przejadę z nimi. Początkowo pod górę i pod wiatr, wiec tempo słabe, przez kilka kilometrów poprowadziłem nawet grupę. Potem dogonił nas Putek i zaczęło się :-). Na zjazdach bardzo mocne tempo – momentami brakowało mi obrotu a głównym problemem było mocne trzymanie kierownicy na dziurach, jednak na podjazdach... próby ataków i podkręcania tempa spełzały na niczym i jechaliśmy (w już mocno okrojonym składzie :-) ) raczej powoli. Powiedziałbym nawet, że bardzo powoli. W każdym razie pomimo skoków trudnych do zniesienia na góralu utrzymałem się w pierwszej grupie w całkiem z całkiem sensownym samopoczuciem :-) Zaraz na początku drogi powrotnej jeden z szosowców złapał gumę, więc z Agnieszką stwierdziliśmy, że skoro mamy trenować a nie ścigać się z szosowcami, więc pojedziemy sobie swoim tempem i jeszcze dołożymy nieco kilometrów. „Nasze” tempo było na tyle równe, że średnia z 29km/h w Olkuszu wzrosła do nieco ponad 30km/h i do planowanych 80km z szosowcami dołożyliśmy jeszcze trochę i tym samym treningu wyszło 103km a wraz z rozjazdem i rozgrzewką 115. Pomimo niezbyt dobrych wrażeń z jazdy z szosowcami to był dobry trening.

Znów z opóźnieniem (niestety nie miałem dostępu do stron www przez ostatnich kilka dni)

Wczoraj było zimno i paskudnie a do tego byłem trochę zmęczony po czwartku (kiedy również było zimno i paskudnie), więc odpuściłem. Dzisiaj jest tylko zimno, więc jedziemy - co z tego wyjdzioe - napiszę jak wrócę ;-)

 Update.

Dziś było... wstrętnie. Śnieg, zimno i ogólnie syf! W związku z tym decyzja – zamiast jeździć tempówki po płaskim na wietrze, gdzie najprawdopodobniej sypiący śnieg zmieniłby mnie w bałwana rozpocząłem o kilka dni wcześniej pracę nad siłą, czyli katowanie podjazdu pod krakowskie Zoo (a raczej jego połowy, dla osób spoza Krakowa – podjazd pod Zoo a raczej ten jego fragment ma około kilometra długości a jego nastromienie jest zmienne ) z twardego przełożenia (42 – 18). Grube ubranie, wiatr, padający śnieg sprawiły, że czasy nie były rewelacyjne, ale za to równe a nawet coraz krótsze z rundy na rundę. Po trzech z siedmiu podjazdów odnalazłem rytm i zaczęło mi się dobrze jechać.
W sumie dobrze się stało, że pracę nad siłą rozpocząłem chwilkę wcześniej niż planowałem – mam wrażenie, że jest na to odpowiednia pora, zważywszy dodatkowo na to, że tej cechy ciągle brak.
Razem z dłuższym niż zazwyczaj w to miejsce dojazdem po płaskim i powrotem wyszło:

Dst:43km
t:1h50'